Rafael Santi - Madonna na krześle

Madonna della seggiola (Madonna na krześle) – obraz włoskiego malarza i architekta Rafaela Santiego.

Z najstarszego opisu dzieła z 1589 roku wynika, iż znajdowało się ono w zbiorach Medyceuszy, w budynku Uffizi.

Obraz został namalowany jako tondo. Przedstawia Madonnę z dzieckiem i z małym Janem Chrzcicielem. Matka Boża została przedstawiona we współczesnym malarzowi, kobiecym stroju rzymskim, siedząca na bogato ozdobionym krześle, z uniesionymi kolanami i czule obejmująca dziecko. Jej wyraziste spojrzenie, jak również i dzieciątka, skierowane jest w stronę widza. Łokcie małego Jezusa i Maryi wydają się być bliższe widzowi niż pozostała część ciała. Taki efekt można było uzyskać dzięki odbiciu w wypukłym lustrze. Podobny trik wykorzystał Parmigianino w swoim autoportrecie czy Petrus Cristus w obrazie Św. Eligiusz w warsztacie . Święty Jan spogląda na Matkę Bożą, ma złożone ręce do modlitwy, a przy boku trzyma swój atrybut – krzyż.

W obrazie Rafaela można dopatrzyć się podobieństwa do Doni Tondo autorstwa Michała Anioła i Giocondy Leonarda da Vinci.