Auguste Renoir - Śniadanie wioślarzy (Luncheon of the Boating Party)

Przedstawia grupę osób z podparyskiego środowiska wioślarskiego podczas spożywania śniadania na tarasie restauracji "Fournaise" koło mostu w Chatou na wyspie Sekwanie, popularnego miejsca spotkań ówczesnych aktorów, artystów, intelektualistów. Na obrazie tym Renoir po raz pierwszy ukazał Aline Charigot, swoją przyszłą żonę; malarz zaprezentował ją jako kobietę w kapeluszu – pierwszą z lewej, trzymającą pieska. Jeanne Samary zatyka sobie uszy w górnym prawym rogu obrazu – prawdopodobnie nie może już dłużej słuchać adorujących ją mężczyzn. W dolnym prawym rogu widać – w białym podkoszulku wioślarza i żółtym słomkowym kapeluszu – Gustave'a Caillebotte'a. Postać z nim sąsiadująca to aktorka Angèle. Osoby na drugim planie to bogaty kolekcjoner i wydawca Charles Ephrussi (w cylindrze), urzędnik Eugène Pierre Lestinguez i artysta Paul Lhote (w sportowych kapeluszach).

Obraz odwołuje się do XVI-wiecznych weneckich scen biesiadnych (Paolo Veronese). Artysta pracował nad dziełem kilka miesięcy, wszyscy modele pozowali mu indywidualnie. Przy głębszej analizie powierzchni obrazu odkryto wiele poprawek dokonanych przez Renoira podczas pracy. Z listów artysty wiadomo, że poświęcił malowaniu Śniadania wiele wysiłku.

Historia

Ze swojej paryskiej pracowni Pierre-Auguste Renoir miał niecałe 10 minut spacerem do dworca kolejowego Saint-Lazare, skąd odchodziły pociągi do Bougival, Asnières, Argenteuil, i Chatou – malowniczych podparyskich miejscowości położonych nad brzegami Sekwany, ulubionych miejsc wypoczynku i rozrywki paryskiej burżuazji, wielonarodowej bohemy i pań z towarzystwa. W drugiej połowie XIX wieku w okolicach tych powstało mnóstwo hotelików i pensjonatów, restauracji i kafejek, kąpielisk, przystani jachtowych i wioślarskich, romantycznych zakamarków, gdzie można było pić i tańczyć, weselić się i kochać, ukryć się przed codziennym światem.

Impresjoniści często tam bywali i malowali te miejsca: oprócz Renoira, malował tam Claude Monet i Gustave Caillebotte, bywali Camille Pissarro i Alfred Sisley. Pisywał tam też Guy de Maupassant, a swe role odreagowywała Jeanne Samary. Uczęszczali tam i dziennikarze i aktorzy, ale bywały też tancerki kabaretowe i śpiewaczki, robotnicy i cyrkowcy. W jednym z takich miejsc – w Chatou's Maison Fournaise – na przełomie 1880 i 1881 roku powstawał słynny obraz Renoira. Wówczas Renoir poznał Aline Charigot, swą przyszłą żonę (pobrali się w 1890). W 1881 roku, na krótko po ukończeniu przez Renoira, dzieło nabył Paul Durand-Ruel. W 1882 roku obraz wystawiono na siódmej wystawie impresjonistów. W maju 1923 galeria Durand-Ruela sprzedała obraz kolekcji Duncana Phillipsa.