Obraz Kwitnący ogród ze ścieżką opisał w liście do siostry Willeminy z dnia 31 lipca 1888 roku. Obraz, szeroki prawie na metr, wypełniają na pierwszym planie maki i inne czerwone kwiaty rosnące pośród zieleni, za nimi rozciąga się grządka z hiacyntami, a dalej kolejno grządka pomarańczowych i żółtych aksamitek afrykańskich, za nimi białe i żółte kwiaty, goździk i bez, ciemnofioletowa driakiew, czerwone pelargonie i słoneczniki, drzewo figowe, oleander i winorośl, a na końcu czarne cyprysy na tle niskich, białych domów z pomarańczowymi dachami i delikatnego, zielono-błękitnego skrawka nieba. Artysta nie malowałem pojedynczego kwiatu, ale przedstawił całą feerię kolorów: czerwieni, żółci, oranżu, zieleni, błękitu i fioletu. Ukazując jedne na tle innych, uzyskał efekt taki jak w naturze.